Odrobaczanie szczeniaka — kiedy zrobić to po raz pierwszy i co ile odrobaczać psa?

Małe, rozkoszne szczeniaki potrafią skraść serce od pierwszego wejrzenia — ale nawet te najzdrowsze z pozoru maluchy mogą mieć w swoim organizmie nieproszonych gości. Pasożyty jelitowe to częsty problem u młodych psów, dlatego odrobaczanie szczeniaka to nie tylko rutynowy zabieg, ale absolutna podstawa profilaktyki zdrowotnej. Kiedy należy je rozpocząć? Jak rozpoznać, że maluch potrzebuje pomocy? Odpowiedzi znajdziesz w naszym przewodniku.

Odrobaczanie szczeniaka to jeden z najważniejszych elementów profilaktyki zdrowotnej w pierwszych tygodniach życia psa. Szczenięta mogą zarazić się pasożytami już w okresie prenatalnym, przez łożysko lub później – przez mleko matki. Na rynku dostępne są różne formy preparatów przeciwpasożytniczych – najczęściej stosowane są tabletki na odrobaczanie psa, ale dostępne są także pasty, krople typu spot-on oraz zawiesiny dla najmłodszych szczeniąt. Dobór odpowiedniego środka zawsze powinien odbywać się pod okiem weterynarza, który uwzględni wiek, wagę oraz stan zdrowia pupila. Niektóre preparaty działają tylko na nicienie, inne mają szersze spektrum działania i eliminują także tasiemce. Ważne jest również monitorowanie stanu zdrowia po podaniu preparatu – niektóre zwierzaki mogą reagować łagodnymi objawami żołądkowymi, co jest normalne, ale jeśli wystąpią silniejsze dolegliwości, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Regularne odrobaczanie to nie tylko ochrona zdrowia psa, ale także domowników – pasożyty wewnętrzne mogą być przenoszone na ludzi, zwłaszcza dzieci. Dlatego warto dbać o tę rutynową, ale bardzo istotną procedurę przez całe życie pupila.

Kiedy pierwszy raz odrobaczyć szczeniaka

Pierwsze odrobaczanie szczeniaka powinno nastąpić bardzo wcześnie – już w 2.–3. tygodniu życia. Choć może się to wydawać zaskakujące, tak wczesna profilaktyka jest absolutnie niezbędna, ponieważ szczenięta mogą zostać zarażone pasożytami jeszcze w łonie matki lub zaraz po urodzeniu, np. przez mleko. Obecność pasożytów może poważnie wpłynąć na rozwój młodego organizmu – osłabiać odporność, zaburzać przyswajanie składników odżywczych, powodować wzdęcia, biegunki, a w skrajnych przypadkach nawet prowadzić do anemii.

Pierwsze odrobaczanie szczeniaka najlepiej przeprowadzić pod kontrolą weterynarza, który dobierze odpowiedni preparat do wieku i wagi pupila. Odrobaczanie należy powtarzać co dwa tygodnie aż do ukończenia 12. tygodnia życia, a następnie raz w miesiącu do ukończenia 6. miesiąca. Dzięki temu organizm szczeniaka jest regularnie oczyszczany z pasożytów i lepiej przygotowany na dalsze etapy rozwoju, w tym na pierwsze szczepienia.

Na rynku dostępne są różne tabletki na odrobaczanie szczeniaka, ale dla najmłodszych piesków częściej stosuje się zawiesiny lub pasty, które są delikatniejsze i łatwiejsze do podania. Z czasem, gdy szczeniak rośnie i przybiera na wadze, można przejść na klasyczne tabletki – dostępne w różnych smakach, często przypominające przysmak, co ułatwia ich podanie.

Jak często powinno się odrobaczać szczeniaka

Jak wspominaliśmy wcześniej, pierwsze odrobaczanie przeprowadza się zwykle już w 2. tygodniu życia, a następnie powtarza co 2 tygodnie do ukończenia 12. tygodnia życia. Po tym czasie, gdy pies jest starszy, zaleca się przejście na odrobaczanie co miesiąc do ukończenia 6. miesiąca życia. Jeśli więc zastanawiasz się, jak często odrobaczać psa na wczesnym etapie jego życia – odpowiedź brzmi: bardzo regularnie i zgodnie z zaleceniami weterynarza, który dobierze odpowiedni preparat do wieku i wagi psa.

Po ukończeniu 6. miesiąca życia schemat odrobaczania może się nieco zmienić i być dostosowany do stylu życia pupila. W przypadku psów domowych, które nie mają częstego kontaktu z innymi zwierzętami ani nie przebywają w lasach, na łąkach czy w parkach, zaleca się odrobaczanie co 3 miesiące, czyli 4 razy do roku. To najczęściej rekomendowana odpowiedź na pytanie: co ile odrobaczać psa dorosłego. Psy aktywne, polujące lub mieszkające na terenach wiejskich mogą wymagać częstszych zabiegów – nawet co 1-2 miesiące.

Objawy, że szczeniak może mieć robaki

Rozpoznanie, że szczeniak może mieć robaki, nie zawsze jest proste, ponieważ objawy mogą być subtelne i przypominać inne problemy zdrowotne. Jednym z częstszych sygnałów ostrzegawczych jest wzdęty, twardy brzuszek – zwłaszcza u bardzo młodych psów. Towarzyszyć temu mogą biegunki, często ze śluzem lub nawet krwią, a także wymioty, w których czasem da się zauważyć pasożyty. Innym objawem są problemy z przybieraniem na wadze mimo prawidłowego apetytu – pies je, ale wygląda na wychudzonego i osłabionego. W przypadku intensywnego zarobaczenia mogą pojawić się również zmiany w zachowaniu, jak ospałość, drażliwość, a nawet gryzienie się w okolicy odbytu. Takie symptomy mogą świadczyć o tym, że w przewodzie pokarmowym rozwijają się robaki u psa, które zabierają mu składniki odżywcze i osłabiają organizm.

Niepokojącym sygnałem może być także pogorszenie kondycji sierści – staje się matowa, szorstka, a nawet wypada. Warto wtedy przyjrzeć się bliżej całej pielęgnacji szczeniaka, w tym regularności odrobaczania i stosowaniu odpowiednich środków profilaktycznych. Niekiedy pasożyty u psa mogą także objawiać się poprzez swędzenie okolicy odbytu – wtedy szczeniak może "jeździć pupą" po podłodze, próbując złagodzić dyskomfort. W skrajnych przypadkach pasożyty mogą powodować anemię i znaczne osłabienie.

Jak przygotować się do pierwszego odrobaczania?

Przygotowanie się do pierwszego odrobaczania psa to ważny krok w zapewnieniu mu zdrowego startu w życie. Przede wszystkim należy skonsultować się z weterynarzem, który oceni ogólny stan zdrowia szczeniaka, jego wiek oraz wagę, co pozwoli dobrać odpowiedni preparat i ustalić termin pierwszego zabiegu. Nie wolno podawać leków „na oko”, zwłaszcza tych przeznaczonych dla dorosłych psów – młode organizmy są znacznie bardziej wrażliwe.

Przed odrobaczeniem warto też zaobserwować, czy pies nie ma objawów infekcji, gorączki lub biegunki, ponieważ w takich przypadkach zabieg należy przełożyć. W dniu planowanego odrobaczania dobrze jest, by pies był spokojny i najedzony – większość preparatów przyjmuje się bowiem po posiłku.

Wybierając lek na odrobaczenie, warto postawić na preparaty szerokiego spektrum, które działają zarówno na glisty, jak i tasiemce, ale ostateczny wybór zawsze powinien należeć do lekarza weterynarii. Niektóre środki mogą działać nieco mocniej i wywołać łagodne skutki uboczne, takie jak senność czy luźniejszy stolec – dlatego po podaniu warto przez kilka godzin obserwować pupila. Po odrobaczeniu można także zaobserwować w kale martwe pasożyty – to zupełnie normalne i świadczy o skuteczności środka.